Βαρελάτικο

ο βαρελοποιείο ήταν από τα πρώτα κτίσματα στη Gutland. Εδώ εργάστηκαν Έλληνες και ξένοι βαρελοποιοί, κυρίως Ιταλοί. Τα υλικά της βαρελοποιίας η «ΑΧΑΪΑ» τα αγόραζε από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Η κατασκευή, η συναρμολόγηση, η επισκευή ενός κρασοβάρελου απαιτούσε μεγάλη πείρα, δεξιοτεχνία και προσοχή στις λεπτομέρειες. Από το καλό ξύλο και την καλή κατασκευή των βαρελιών εξηρτάτο, σε μεγάλο βαθμό, η ποιότητα, η γεύση του κρασιού και, συνεπώς, η φήμη του οινοποιείου. Το ήξερε καλά αυτό ο G. Clauss, γι’ αυτό και, με στόχο πάντοτε να πετύχει τα «θεικά κρασιά του Διονύσου», ήθελε τα βαρέλια της «ΑΧΑΪΑ» να είναι τα τελειότερα. Αγόραζε τα καλύτερα υλικά για την κατασκευή τους, και τα καλύτερα έτοιμα βαρέλια από το εσωτερικό και το εξωτερικό. Μία «Αίτησις» που συντάχθηκε «Εν Πάτραις τη 26 Μαρτίου 1883» αναφέρεται σε «βαρέλια κενά νέα εξ αγρίας ξυλείας στελλόμενα ημίν εξ Ιταλίας»…

Τα μεγάλα δρύινα βαρέλια, τα γεμάτα Μαυροδάφνη, που στέκουν στο Imperial Cellar διηγούνται, μαζί με τα χειρόγραφα βιβλία, μια ιστορία που ακούγεται σήμερα σαν παραμύθι. Είναι η ιστορία μιάς εποχής με πιο αργούς ρυθμούς, που οι μεταφορές των βαρελιών γίνονταν με κάρα και η κατασκευή ενός βαρελιού χρειαζόταν, ανάλογα με το μέγεθός του, μέρες. Οι βαρελοποιοί, μοναδικοί τεχνίτες, με το έργο τους ανάδειξαν τα ελληνικά κρασιά, που μέσα στα χειροποίητα ξύλινα βαρέλια αποκτούσαν μια ιδιαίτερη γεύση. μια γεύση που έκλεινε μέσα της τον κόπο του δημιουργού τους.
Η τεχνική κατασκευής ενός βαρελιού μικρού ή μεγάλου αναπαριστάται, με διαδραστικό τρόπο, στο νέο μουσειακό χώρο «Βαρελάτικο» της Achaia Clauss.

*Η παραπάνω μελέτη συντάχθηκε στο πλαίσιο της έρευνας που πραγματοποιήθηκε από την κα Ροδούλα Σταθάκη-Κούμαρη για τα χειροποίητα βαρέλια της Achaia Clauss, η οποία κυκλοφόρησε σε βιβλίο το 2011 με τίτλο «Η οινοποιός εταιρεία «Αχαΐα» και τα χειροποίητα βαρέλια της».