28 χρόνια χωρίς τον Κωνσταντίνο Αντωνόπουλο

«Ένας gentleman που πέταξε νωρίς στους αμπελώνες του ουρανού» ήταν ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, ιδρυτής των Αμπελώνων Κ. Αντωνόπουλου και εγγονός του Βλάση, διαδόχου του Γουσταύου Κλάους το 1918 στην Achaia Clauss.

Έφυγε σαν σήμερα από τη ζωή το 1994, αφήνοντας πίσω του μια οινική και πνευματική παρακαταθήκη.

 

Στο «Ημερολόγια Αμπελώνων» που εκδόθηκε το 1996, ο Χρήστος Μούλιας αναφέρει στην εισαγωγή:

 

«Λίγοι καλότυχοι έζησαν μ’ αυτό που αγάπησαν και ένας απ’ αυτούς τους λίγους ήταν και ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, ο οποίος επάξια αναδείχτηκε σε «εργάτη του Αμπελώνα» και απέσπασε την αναγνώριση όσων αγαπούν την δημιουργία.
(…)
Η σχέση του με το κρασί (…) ήταν σχέση ερωτική, που υποτάχτηκε στο πάθος του να δημιουργήσει, συνδυάζοντας το καινούργιο, το σημαντικό, το υπέροχο, ίσως το ανεπανάληπτο, γιατί όχι το αιώνιο, με τη γευστική ισορροπία.»

 

Ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος αναφέρει στις ιδιόχειρες σημειώσεις του:
«…. οι  μεγάλοι ανοικτοί χώροι, τα καλλιεργημένα κομμάτια γης με γοήτευαν.
Μου αρέσει η μυρωδιά του οργωμένου αγρού, το βρεμμένο χώμα, τα χρώματα που αλλάζουν με τις εποχές, ο ρυθμός και η ισορροπία της γης, η δύναμη που έχει να σου δείχνει αυτοστιγμί το πότε κάνεις λάθος. Τη γη, το χώμα, το κρασί και τη γλώσσα, για να τα υποτάξεις πρέπει πρώτα να τα γνωρίσεις καλά. Ύστερα να υποταχτείς σ’ αυτά για να σε κυριεύσουν ολοκληρωτικά, χωρίς όρους. Και, στο τέλος, βλέποντας σωστά και με μέτρο τα περιθώριά τους να τους επιβληθείς.»

 

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ ΑΜΠΕΛΩΝΩΝ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ