Η Νεμέα του 1980 και ένας γραφιστικός γρίφος
Στις δεκαετίες του 1970 και 1980, όταν οι οίνοι έχουν ήδη αρχίσει να αποκτούν «πιστοποίηση» και μέσω της επίσημης νομοθεσίας του κράτους, η Achaia Clauss παράγει, μεταξύ άλλων, δύο κρασιά «Ονομασίας Προελεύσεως Ανωτέρας Ποιότητος» (ΟΠΑΠ): Το κρασί “Patras” και το κρασί “Νεμέα”.
Στις οπίσθιες ετικέτες τους αναγράφεται αντίστοιχα:
Patras:
Αυτό το λευκό, ξηρό κρασί παράγεται από την ποικιλία Ροδίτης, που καλλιεργείται στην περιοχή των Πατρών, σε αμπελώνες που απλώνονται στις πλαγιές των γύρω λόφων και σε υψόμετρο 200 έως 450 μέτρα.
Είναι ένα φίνο, ελαφρύ και άριστα ισορροπημένο κρασί με λεπτό άρωμα, σφραγισμένο με τη μεγάλη πείρα, τη σύγχρονη τεχνολογία και την αμέριστη φροντίδα της ΑΧΑΪΑ – CLAUSS. Ανήκει στα κρασιά «Ονομασίας Προελεύσεως Ανωτέρας Ποιότητος» (Appellationd’ OriginedeQualité Supérieure).
Σερβίρεται στους 9-12οC.
Nemea:
Το κρασί αυτό έχει την υπογραφή και τη φροντίδα της ΑΧΑΪΑ – CLAUSS και είναι «Ονομασίας Προελεύσεως Ανωτέρας Ποιότητος» (Appellationd’ OriginedeQualité Supérieure).
Παράγεται από το περίφημο «Αγιωργίτικο» σταφύλι που καλλιεργείται στην περιοχή της Νεμέας, σε υψόμετρο από 300 έως 650 μέτρα.
Αυτό το βαθυκόκκινο, ξηρό κρασί με το εξαιρετικό bouquet και την πλούσια γεύση είναι ένα από τα καλύτερα ελληνικά κρασιά, γνωστό από την αρχαιότητα σαν το «Αίμα του Ηρακλή».
Σερβίρεται σε θερμοκρασία περιβάλλοντος 16-20οC.
Η εμπρόσθια ετικέτα Patras είναι μια γκραβούρα με ανάγλυφη χρυσοτυπία, του οινικού χωριού της Achaia Clauss, δηλαδή των πετρόχτιστων κτιρίων και των γύρω λόφων.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η εμπρόσθια ετικέτα του Nemea. Αρχικά βλέπουμε έναν αμπελώνα, ο οποίος, δεδομένου πως το κρασί είναι Αγιωργίτικο ΟΠΑΠ (με σημερινούς όρους λέγεται ΠΟΠ – Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης) τοποθετείται σε συγκεκριμένη οριοθετημένη περιοχή της Νεμέας που παράγει την συγκεκριμένη ποικιλία.
Η γραφιστική τέχνη μας μεταφέρει κι ένα άλλο μήνυμα: Ο αμπελώνας από την αριστερή του μεριά, σχηματίζει το προφίλ ενός λαγού, με αυτιά του τα δύο κυπαρίσσια. Στα δεξιά, ο αμπελώνας καταλήγει στο προφίλ ενός αγριογούρουνου, με το πιο τετραγωνισμένο ρύγχος.
Το Αγιωργίτικο σαν ποικιλία, είναι μια από τις πιο γνωστές ελληνικές ποικιλίες που χαρακτηρίζεται από έντονα αρώματα κόκκινων φρούτων, αρκετά βαθύ χρώμα και πολύ μαλακές τανίνες. Όταν η ωριμότητά του φτάσει σε επιθυμητά επίπεδα η φύση των αρωμάτων κατευθύνεται προς πιο σκούρα φρούτα, οι τανίνες του γίνονται πιο ζουμερές και έχοντας τη δυνατότητα να παλιώσει για πολλά χρόνια, αποκτά τη δομή και τον όγκο ώστε να συνοδεύει άριστα κυνήγι, δηλαδή ζώα που δεν εκτρέφονται αλλά θηρεύονται στον τόπο όπου ζουν, όπως λαγός, αγριογούρουνο, ζαρκάδι κλπ.
