Μετά τον Κλάους
Ο Γουσταύος Κλάους ήταν «Βαυαρός την Εθνικότητα αλλά Έλλην την καρδίαν και την ψυχήν».
Ως έμπορος, ξεκίνησε την δραστηριότητά του στην Αγγλία. Στα νιάτα του, είχε χρειαστεί να αντιμετωπίσει μια ευπάθεια στο στήθος, για την οποία η ομίχλη του Λονδίνου ήταν καθαρό φαρμάκι. Ο γιατρός του του συνέστησε για λόγους υγείας να βρει μια νότια χώρα με γλυκό κλίμα. Η πατρίδα του Γουσταύου Κλάους, η Βαυαρία, ήταν γεμάτη από μνημειακά έργα που θύμιζαν κλασσική Ελλάδα και ο Βασιλιάς της Λουδοβίκος, πατέρας του Βασιλιά Όθωνα της Ελλάδας, έδινε έντονα τον τόνο του φιλελληνικού ρεύματος. Μεγαλωμένος σε τέτοιο πολιτιστικό περιβάλλον, ο φιλέλλην Κλάους τελικώς εγκαταστάθηκε και δραστηριοποιήθηκε στην Ελλάδα τα επόμενα χρόνια της ζωής του. Όπως διαβάζουμε στο αφιέρωμα του Νεολόγου, «Η μεγάλη αυτού επιχειρηματική διάνοια εμεγαλούργησεν, αγωνισθείσα τον έντιμον αγώνα εν τη βιομηχανική και εμπορική σταδιοδρομία της. Ο Γουσταύος Κλάους είνε η προσωπικότης εκείνη,(…) δια τα μεγάλα αυτής σχέδια τα οποία επραγματοποίησε και των οποίων παρηκολούθησε την προοδευτικήν εξέλιξιν, πάντοτε ακούραστος, πάντοτε σθεναρός, πάντοτε εύελπις».
Στις 12 Σεπτεμβρίου 1908 ανοίχτηκε η διαθήκη του Κλάους, με την οποία ο εκλιπών άφηνε στην κόρη του, Αμαλία Πέρφαλ, περιουσία 400.000 δραχμών, δηλαδή ένα τεράστιο για την εποχή ποσό.
Τον Ιούνιο του 1981, στο περιοδικό που εκδιδόταν από την Achaia Clauss διαβάζουμε ένα ενδιαφέρον περιστατικό που ακολούθησε τον θάνατο του Κλάους το 1908:
Μετά το θάνατό του, η διεύθυνση της «ΑΧΑΪΑ Α.Ε.» παρέμεινε αρχικά στα χέρια του Ιωσήφ Ριντλ και του Λουδοβίκου Γκούντερ. Τον επόμενο χρόνο, το 1909, ο Ριντλ επέστρεψε στην πατρίδα του όπου ίδρυσε επιχείρηση εισαγωγής κρασιών. Η διεύθυνση της «ΑΧΑΪΑ Α.Ε.» παρέμεινε στον Γκούντερ, ο οποίος το 1912 ανέλαβε και το Γερμανικό αυτοκρατορικό προξενείο.
Το 1914 την Πάτρα επισκέφθηκε ο γερμανικός στόλος, με ναυαρχίδα το τότε υπερμοντέρνο καταδρομικό ΓΚΑΙΜΠΕΝ. Απουσία του Γκούντερ, χρέη οικοδεσπότη στο επίσημο δείπνο στο κτήμα Clauss εκτέλεσε ο γραμματέας του Προξενείου, Φισχάμπερ. Κατά τη διάρκεια του χαρούμενου εκείνου δείπνου, ένας σιωπηλός και παρατηρητικός αξιωματικός σηκώθηκε και πήγε στην άκρη της μεγάλης ταράτσας του κήπου που έβλεπε στη θάλασσα και στο λιμάνι της πόλης. Γυρίζοντας, ψιθύρισε κάτι στο αυτί του ναυάρχου. Αυτός σηκώθηκε, ανακοίνωσε την λύπη του και χωρίς καμία καθυστέρηση είπε πως η διασκέδαση έπρεπε να διακοπεί και να επιστρέψουν όλοι οι αξιωματικοί στο πλοίο τους. Η είδηση δημοσιεύθηκε την επόμενη ημέρα στον ΝΕΟΛΟΓΟ: Είχε δολοφονηθεί ο αρχιδούκας Φερδινάνδος της Αυστροουγγαρίας. Ο γερμανικός στόλος έπρεπε να σπεύσει στο πλησιέστερο φιλικό πολεμικό λιμάνι, που εν προκειμένω ήταν η Πόλα της Αυστρίας.
Ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος είχε μόλις ξεκινήσει…
Μπορείτε να διαβάσετε το αντίστοιχο κειμενο στο περιοδικό της Achaia Clauss ( Ιούνιος 1981) σε μορφή .pdf πατώντας στο επόμενο εικονίδιο:
Συνεχίζεται…
