Ροδούλα Σταθάκη-Κούμαρη
Στην μεγάλη οἰκογένεια τῆς ΑΧΑΪΑ CLAUSS, ὅπου ἀνέκαθεν ἀνῆκαν ἐργάτες, γεωπόνοι, λογιστές, βαρελάδες, φορτωτές, οἰνολόγοι, διευθυντές, ἀντιπρόσωποι, ὁδηγοί, γευσιγνῶστες καὶ πάσης φύσεως ἐμπλεκόμενοι, κατέχει μιὰ διακεκριμένη θέση καὶ ἡ κυρία Ροδούλα Σταθάκη- Κούμαρη, μὲ τὴν ἰδιότητα τῆς ἐρευνήτριας λαογράφου ἤ τῆς ἱστορικοῦ.
Ἡ κ. Σταθάκη, κάτοικος Γαλαξειδίου ψυχῇ τε καὶ σώματι, ἐπισκεπτόταν τὸ Οἰνοποιεῖο καὶ μελετοῦσε τὸ ἀρχειακό του ὑλικό -ἑλληνόγλωσσο καὶ γερμανόγλωσσο- ἀπὸ τὸ 2008 καὶ γιὰ τρία συνεχῆ χρόνια. Ἐρχόταν ἀπὸ τὸ Γαλαξείδι κάθε Παρασκευή, ἐξάπαντος καὶ ἀνεξαρτήτως καιρικῶν ἤ ἄλλων συνθηκῶν, μὲ τέτοια συνέπεια, ὥστε τὴν ὀνομάσαμε «ἡ κυρία τῆς Παρασκευῆς».
Ἡ κυρία τῆς Παρασκευῆς, λοιπόν, ἀναδείχθηκε κυριολεκτικὰ κυρία τῆς παρασκευῆς, ἀφοῦ παρεσκεύασε -ὅλως ἀνιδιοτελῶς- τὸ βιβλίο «Η ΟΙΝΟΠΟΙΟΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΑΧΑΪΑ ΚΑΙ ΤΑ ΧΕΙΡΟΠΟΙΗΤΑ ΒΑΡΕΛΙΑ ΤΗΣ», τὸ ὁποῖο ἐκδόθηκε στὰ 2011 μὲ Πρόλογο τοῦ Καθηγητῆ Πανεπιστημίου κ. Πάνου Βαλαβάνη, καὶ ἀπετέλεσε ὁρόσημο τῶν 150 χρόνων τοῦ Οἰνοποιείου.
Ἡ κ. Ροδούλα Σταθάκη ὑπῆρξε μία ἀκραιφνὴς Ἑλληνίδα μὲ γερμανική, ὅμως, μέθοδο πνευματικῆς ἐργασίας, ὀφειλόμενη στὶς σπουδές της. Μία γυναίκα σεμνή, ποὺ εἶχε τὴν ἱκανότητα νὰ ἀκούει μὲ προσοχὴ τὸν συνομιλητή της, καὶ τὴν τόλμη νὰ ἀναζητᾶ τὴ γνώμη τοῦ ἐπαΐοντος, ἐνῶ διερευνοῦσε τὰ θέματα ἐπαναλαμβάνοντας συχνὰ τὴ φράση «μὲ συγχωρεῖτε, ἀλλὰ ἐπειδὴ ἐγὼ δὲν καταλαβαίνω ἀμέσως…» – κάτι ποὺ συνιστᾶ ἔνδειξη εὐφυΐας, ἐρειδόμενη στὸν Ντοστογιέφσκι, στὸν Πεντζίκη καὶ στὴν Ἁγία Γραφή. Μιὰ ἐρευνήτρια – ὑπόδειγμα ἐπιμονῆς, ὑπευθυνότητας, προσαρμοστικότητας καὶ ἀκριβείας.
Φαίνεται πὼς ἡ κ. Ροδούλα, φιλοσοφοῦσε καὶ φιλοκαλοῦσε «μετ’ εὐτελείας», δηλαδὴ χωρὶς τίποτα περιττό, κατὰ τὸν ὁρισμὸ τοῦ Περικλέους. Ἔγραφε πάντα στὴ γραφομηχανή, μελετοῦσε μὲ τὴ βοήθεια τοῦ μεγεθυντικοῦ της φακοῦ, κρατοῦσε σημειώσεις σὲ χαρτιὰ ποὺ τὰ καρφίτσωνε μὲ συνδετῆρες, καὶ φωτογράφιζε τὸ ὑλικό της μὲ φίλμ, μέχρι τέλους.
Τὸ τέλος βρῆκε τὴν κ. Ροδούλα Σταθάκη-Κούμαρη, στὶς 2 τοῦ τρέχοντος μηνὸς Μαΐου, πλήρη ἡμερῶν καί, κυρίως, πλήρη ἔργων. Ἔργων ὄχι μόνο ἐπιστημονικῶν, ἀλλὰ καὶ ἔργων ἀγάπης, στὰ ὁποῖα ἄλλοι εἶναι ἁρμόδιοι ν’ ἀναφερθοῦν. Τὸ βιογραφικό της, ὅσο βαρὺ καὶ μεγάλο κι ἄν εἶναι, ἀδυνατεῖ νὰ περιγράψει τὸ βιωματικό ἦθος καὶ τὴ σοφία της, τὴν ἀριστοκρατική της ἁπλότητα, τὴν περιφρόνηση τοῦ ψευδοῦς καὶ τοῦ ἐντυπωσιαστικοῦ, τὴν προσήλωσή της στὴ γῆ καὶ τοὺς καρπούς της, τὸν σεβασμὸ της γιὰ τὸν ἀνθρώπινο μόχθο καὶ τὴν χειρωναξία.
Πρὶν λίγες ἡμέρες ἡ κ. Ροδούλα τελείωσε τὸν ἐπὶ γῆς βίο της, ἀλλά μὲ τὴν ἔννοια τῆς τελείωσης, ὄχι τοῦ τέλους. Ἐτελειώθη, λοιπόν, πλήρης ἡμερῶν μὲ τὴν ἔννοια τῆς πληρότητας, ὄχι τοῦ πλεονασμοῦ. Καὶ καθὼς ὅλοι ἐμεῖς οἱ τῆς ΑΧΑΪΑ CLAUSS οἰκογενεῖς της ὑποκλιθήκαμε νοερὰ στὴν «Κυρία τῆς Παρασκευῆς», τὴν τελευταία ἐκείνη Παρασκευή, 7 Μαΐου, στὸ Κοιμητήριο τοῦ Γαλαξειδίου, εἴμαστε σίγουροι ὅτι, φεύγοντας, μένει γιὰ πάντα κοντά μας.
Μπορείτε να διαβάσετε τα περιεχόμενα σε μορφή .pdf πατώντας στο επόμενο εικονίδιο:
Συνεχίζεται…
