Ο Ρωμαιοκαθολικός Ναϊσκος της Achaia Clauss (Μέρος 4ο)

Τὰ κυριότερα νέα δεδομένα, λοιπόν, εἶναι δύο:

1. Ἡ λογιστικὴ καταχώρηση ποὺ ἀνακαλύψαμε τὴν περασμένη, μόλις, ἑβδομάδα, σὲ ταμειακὸ βιβλίο τῆς «ΑΧΑΪΑ», σύμφωνα μὲ τὴν ὁποία, στὶς 6 Μαρτίου 1922, στὰ Γενικὰ Ἔξοδα ἐγγγράφεται ἡ «Πληρωμή μας μέσον Ἀ. Παλαιολόγου διὰ τὴν δαπάνην λειτουργιῶν τῶν ἐν Ριγανοκάμπῳ ἐκκλησιῶν “Ἀπόστολος Θωμᾶς” τῆς ὀρθοδ. ἀνατολικῆς ἐκκλησίας καὶ “Ἅγιος Γεώργιος” τῆς καθολικῆς ἐκκλησίας, ἀπὸ 1 Ὀκτωβρίου 1920 μέχρι 30 Σεπτεμβρίου 1921».

Ἔτσι, χάρη στὴ σαφήνεια τοῦ ὑπαλλήλου ποὺ συνέταξε τὴ συγκεκριμένη ἐγγραφή, ἡ ὑπόνοια ποὺ ἐξέφρασε πρὶν ἀπὸ τέσσερα χρόνια ἡ κ. Ροδούλα Σταθάκη στὸ βιβλίο της Η ΟΙΝΟΠΟΙΟΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑ «ΑΧΑΪΑ» ΚΑΙ ΤΑ ΧΕΙΡΟΠΟΙΗΤΑ ΒΑΡΕΛΙΑ ΤΗΣ, πληροφορώντας μας πὼς στὴν ἀρχὴ τῆς σελ. 352 τοῦ χειρόγραφου βιβλίου HAUPTBUCH GUTLAND I (Καθολικὸν) 1893-1915 ὑπάρχει μία σημείωση ποὺ ἀναφέρει ὅτι «ἡ Καθολικὴ ἐκκλησία τοῦ Ἁγίου Γεωργίου καθιερώθηκε στὶς 11/23 Ἀπριλίου 1899…», γίνεται πλέον βεβαιότητα ἀδιαμφισβήτητη.

2. Ἡ «πέτρα» τῶν ἐγκαινίων τοῦ καθολικοῦ παρεκκλησίου τῆς ΑΧΑΪΑ CLAUSS, βρίσκεται στὴ θέση της.

Ἔχοντας κατὰ νοῦ καὶ τὶς δύο αὐτὲς σημαντικὲς παραμέτρους, ἄς παρακάμψουμε τώρα ὅλες τὶς δευτερευούσης σημασίας λεπτομέρειες ποὺ συνθέτουν αὐτὴ τὴν ἐρευνητική μας περιπέτεια, κι ἄς ἐπαναδιατυπώσουμε τὰ συμπεράσματά μας, λαμβάνοντας ὑπ’ ὄψιν τὰ πραγματικὰ στοιχεῖα:

1. Οἱ οἰκογένειες τῶν Καθολικῶν ποὺ κατοικοῦσαν μέσα στὸ Οἰνόκαστρο τῆς «ΑΧΑΪΑ» ἴσως νὰ ἐκκλησιάζονταν ἀρχικά, σύμφωνα μὲ τὴ μαρτυρία τοῦ βαρελᾶ τοῦ Οἰνοποιείου Σπύρου Χρ. Μάλλια, στὸ σπίτι τοῦ παποῦ του, Σπύρου Fr. Μάλλια, ὁ ὁποῖος εἶχε διαμορφώσει ἕνα δωμάτιο γι’ αὐτὸν τὸν σκοπό. Ἀλλὰ οἱ ἐπίσημες τελετές τους, ὅπως ἡ κηδεία τοῦ πρώτου ἀρχιεργάτη τοῦ Gustav Clauss, Μαλτέζου Francesco Mallia, φιλοξενοῦνταν στὸν ὀρθόδοξο ναΐσκο τοῦ Ἁγίου Θωμᾶ, ὅπως προκύπτει ἀπὸ τὰ σχετικὰ ληξιαρχικὰ βιβλία τῆς Καθολικῆς ἐνορίας τῶν Πατρῶν.

2. Τὴν 11η/23η Ἀπριλίου τοῦ 1899 -ἡμέρα ἑορτῆς τοῦ Ἁγίου Γεωργίου- ἐγκαινιάστηκε Καθολικὸ παρεκκλήσιο ἐντὸς τῶν τειχῶν τῆς Gutland, ἀφιερωμένο στὸν Ἅγιο Γεώργιο. Ἡ λειτουργία τοῦ παρεκκλησίου αὐτοῦ μαρτυρεῖται τοὐλάχιστον μέχρι καὶ τὸ ἔτος 1921, ἡ δὲ θέση στὴν ὁποία βρισκόταν δὲν μᾶς εἶναι γνωστή, χωρὶς νὰ ἀποκλείεται καὶ ἡ ταύτισή του μὲ τὸ σημερινὸ καθολικὸ παρεκκλήσιο, ποὺ φέρεται ἀφιερωμένο στὴν Ἁγία Ἄννα.

3. Τὰ τοῦ παρεκκλησίου τῆς Ἁγίας Ἄννης, ὅπως παρουσιάστηκαν στὶς προηγούμενες ἀναρτήσεις, μένουν πρὸς διερεύνησιν. Γιὰ τὴ διερεύνηση αὐτή, πολύτιμα θὰ εἶναι τὰ συμπεράσματα ποὺ θὰ προκύψουν ἀπὸ τὴ μελέτη τῶν γραπτῶν πηγῶν τοῦ Ἱστορικοῦ Ἀρχείου τῆς ΑΧΑΪΑ CLAUSS, ἀλλὰ καὶ τῆς παλαιᾶς φωτογραφίας τοῦ ἐσωτερικοῦ τοῦ συγκεκριμένου ναΐσκου, ποὺ δημοσιεύεται ἐδῶ γιὰ πρώτη φορά. Τὴ φωτογραφία αὐτὴ μᾶς ἐνεχείρησε, πρὶν ἀπὸ λίγα χρόνια, ὁ ἀπόγονος τοῦ Francesco Mallia, ἀείμνηστος Γιάννης Μάλλιος –γεννημένος καὶ αὐτὸς ἐντὸς τῶν τειχῶν τῆς «ΑΧΑΪΑ»- μαζὶ μὲ τὴν πληροφορία ὅτι ὁ εἰκονιζόμενος γενειοφόρος ὀνομαζόταν Vitto Pugliese καὶ ἦταν κηπουρὸς στὴ βίλλα τοῦ οἰνόκαστρου. Ἡ μελέτη αὐτῆς τῆς φωτογραφίας, μαζὶ τὰ λοιπὰ στοιχεῖα, θὰ βοηθήσει ἴσως στὴ διερεύνηση τῆς ὑπόθεσης.

4. Τέλος, στὴ συνάφεια αὐτὴ καὶ μέχρι νὰ ἔρθει ἡ στιγμὴ τῆς ἐπίλυσης τῶν ἀποριῶν ποὺ ἀνεφύησαν, πρέπει νὰ ἀναφέρουμε, σχετικὰ μὲ τὴ μαρτυρία τοῦ Κωνσταντίνου Ἀντωνόπουλου, κατὰ τὴν ὁποία μετὰ τὸν θάνατο τῆς Costanza Ἀντωνοπούλου ἡ «πέτρα» τῶν ἐγκαινίων τῆς ἐκκλησίας «γύρισε πίσω στὴν Ἰταλία, κι ἔτσι ἡ ἐκκλησία δὲν λειτουργάει πλέον», ὅτι, ὅπως μᾶς βεβαιώνουν οἱ ὑπεύθυνοι τοῦ Καθολικοῦ Ναοῦ τῆς Πάτρας, ἡ ἰδιότυπη αὐτὴ «πέτρα» μὲ τὰ ἱερὰ λείψανα, δὲν ἔχει ἀπομακρυνθεῖ,

ἀλλ’ ἀντιθέτως, κατέχει περίοπτη θέση στὸ κέντρο τῆς Ἁγίας Τράπεζας τοῦ περὶ οὗ ὁ λόγος παρεκκλησίου.

***

Ὁλοκληρώνοντας τὸν πρῶτο κύκλο τῶν ἐρευνῶν καὶ ἀναφορῶν μας στὸ Καθολικὸ παρεκκλήσιο τῆς ΑΧΑΪΑ CLAUSS, συμπεραίνουμε –καὶ ἀνακοινώνουμε- ὅτι ἡ καστροπολιτεία τοῦ κ. Clauss περιελάμβανε, ἐκτὸς τῶν ἄλλων, καὶ τὸν Καθολικὸ ναὸ τοῦ Ἁγίου Γεωργίου,

ποὺ ἐγκαινιάστηκε τὴν 11η/23η Ἀπριλίου 1899, πρὸς ἐξυπηρέτηση τῶν λειτουργικῶν ἀναγκῶν τῶν ἐργαζομένων καὶ διαβιούντων στὸ Οἰνοποιεῖο. Ὁ προσδιορισμὸς τῆς θέσης στὴν ὁποῖα βρισκόταν ὁ ναὸς αὐτὸς ἐκκρεμεῖ.

Γιὰ τὴν ἀνακάλυψη καὶ στοιχειοθέτηση τῆς ἄγνωστης μέχρι σήμερα αὐτῆς πτυχῆς τῆς ἱστορίας τοῦ Οἰνοποιείου της, ἡ ΑΧΑΪΑ CLAUSS ὀφείλει θερμὲς εὐχαριστίες στὴν ἐρευνήτρια κ. Ροδούλα Σταθάκη – Κούμαρη ἀφ’ ἑνός, καὶ ἀφ’ ἑτέρου στὸν ἐφημέριο τοῦ Καθολικοῦ Ναοῦ Ἀγ. Ἀνδρέα Πατρῶν, π. Γεώργιο Ντάγκα, καθὼς καὶ στὸν συνεργάτη του κ. Ἀντώνιο Γρίμα – δόκιμο ἐρευνητῆ τοῦ λατινόγλωσσου, ἰδιόγραφου ληξιαρχικοῦ ἀρχείου τῆς Καθολικῆς κοινότητας Πατρῶν.-