Καλώς ήλθατε στην Gutland… (Μέρος 2ο)
Ὁ Gustav Clauss ἦταν θαυμαστὴς τῶν μουσικῶν ἔργων τοῦ Liszt. Ἀλλ’ ἀπ’ ὅτι φαίνεται καὶ ὁ Liszt ἦταν θαυμαστὴς καὶ λάτρης τῶν ἔργων τοῦ Clauss … Μὲ ἐπιστολή του ἀπὸ τὴν Γαλλία, στὶς 6 Αὐγούστου τοῦ 1882, παρακαλεῖ “διὰ τὴν ταχεῖαν ἀποστολὴν 12 φιαλῶν Μαυροδάφνης, ἐρυθροῦ οἴνου τῶν Πατρῶν, -ἐνθυμίζοντος τὸν οἶνον Πόρτο” -καθὼς λέγει, ὑπογράφων “μεθ’ ὑπολήψεως”. Ἔτσι, μαζὶ μὲ τὶς ποσότητες γλυκῶν κρασιῶν τύπου sherry καὶ Μαλβαζίας ποὺ ταξίδευαν ἐκείνη τὴν ἐποχὴ ἀπὸ τὴν Gutland γιὰ τὴν Γερμανία, τὴν Ἑλβετία, καὶ τὴν Μεγάλη Βρεττανία, ἐστάλησαν καὶ 12 φιάλες Μαυροδάφνη στὸν κ. Franz Liszt, στὴ Γαλλία.
Ἔτσι ἦταν ἡ Gutland, ἀγαπητοὶ, ἀνέκαθεν: πολυεθνικὴ καὶ ἀνένταχτη! Εἶχε τὸ προνόμιο νὰ ἀνήκει σὲ ὅλους καὶ νὰ μὴν ὑποτάσσεται σὲ κανέναν. Δὲν ὑπάρχει καμμιὰ ἀμφιβολία ὅτι, κατὰ βάσιν ἦταν Ἑλληνικὴ. Ὅταν ὁ βασιλιᾶς ἐνέκρινε τὸ Καταστατικό της, τὸ πρᾶγμα ἦταν σαφὲς: “Ἱδρύεται ἀνώνυμος ἑταιρεία ὑπὸ τὴν ἐπωνυμίαν ΑΧΑΪΑ πρὸς κατασκευὴν ἑλληνικῶν οἴνων ἐκ χλωρᾶς σταφίδος καὶ σταφυλῶν”…
Ἑλληνική λοιπόν ἡ Gutland, ναί, ἀλλὰ ἀπὸ τὴ γῆ καὶ κάτω… Γιατὶ ἀπὸ τὴ γῆ καὶ πάνω ὑπῆρξε συνδυασμὸς Γερμανοελληνικοῦ δυναμισμοῦ μὲ Μαλτεζοϊταλοὺς ἐποίκους καὶ Ἀμερικανοελβετοαφρικανορωσσικοὺς ἐξαγωγικοὺς προορισμοὺς. Στὴν ἐφημερίδα ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΣ Πατρῶν τοῦ προπερασμένου αἰῶνα, γιὰ νὰ καταλάβετε, δημοσιεύεται ὅτι “ἡ εἰς Ρωσσίαν ἀποστολὴ τοῦ…δικηγόρου κ. Νίκου Ἀναγνωστοπούλου, δι’ ἧς ἐπεφορτίσθη “ὑπὸ τῶν μεγάλων οἴκων Ἄμβουργερ καὶ Κλάους…προσδοκᾶ…μεγάλα ὠφέλη ἐκ τῆς ἀπεράντου Ρωσσίας, καθισταμένης πελάτιδος τῶν Ἑλληνικῶν οἴνων”.
Καὶ ἐνῶ οἱ προοπτικὲς τῆς ΑΧΑΪΑ καὶ τῆς Gutland ἔφταναν μέχρι τὰ ὅρια τῆς Ρωσσικῆς Στέπας, τὸ Γερμανικὸ καὶ τὸ Ἰταλικὸ στοιχεῖο ἦταν κυρίαρχο καὶ στὴν ΑΧΑΪΑ καὶ στὴ Gutland.
Τὰ ἀπογεύματα τοῦ Ὀκτωβρίου τοῦ 1910, ἄς ποῦμε, στὶς αὐλὲς ἀνάμεσα στὰ Οἰνόκαστρα τιτίβιζαν πουλιὰ καὶ παιδιὰ. Καὶ στὸ βάθος, πίσω ἀπὸ τὶς φωνὲς τῶν παιδιῶν, νιαούριζαν οἱ Ἰταλίδες γάτες τοῦ πρώτου κατοίκου τῆς Gutland, Μαλτέζου ἀρχιεργάτη τοῦ Gustav Clauss, Franjesko Mallia. Αὐτὲς οἱ τεμπέλες γάτες, ὅλη μέρα ἄκουγαν μέσα στὸ σπίτι τοῦ Mallia μελωδίες τοῦ Ροσίνι, καὶ τὴ νύχτα ἀνέβαιναν στὰ κεραμμίδια τῆς ἐπαύλεως τοῦ Herman Klipfel καὶ ἐπαναλάμβαναν.
Ὄροφογραφία στὸν ἐξώστη τῆς βίλλας τοῦ Ἰακωβου Klipfel
